Wideo na życzenie
Wideo na życzenie często określane jest skrótem VoD – z angielskiego „Video on Demand” – wideo na żądanie [vod].
Na polskim rynku pierwszą ofertę tego typu udostępniła w 2006 roku Telekomunikacja Polska pod nazwami „Videostrada” i „wideo na życzenie”. Abonenci telekomunikacji mogą wypożyczać filmy i programy telewizyjne posługując się pilotem (patrz rysunek 2).
Rysunek 2: Pilot umożliwiający obsługę wypożyczania filmów abonentom Videostrady
Po pobraniu materiał może być oglądany przez okres 24 godzin (patrz rysunek 3).
Rysunek 3: Interfejs użytkownika wypożyczalni Videostrady
Po upływie tego czasu materiały są automatycznie kasowane.
Drugim poważnym polskim dostawcą wideo na życzenie jest „platforma n”, która uruchomiła usługę „VOD” w grudniu 2007 roku (patrz rysunek 4).
Rysunek 4: Interfejs użytkownika VOD na platformie n. Źródło: [vod-n]vod-n
Ta platforma nie korzysta z internetu ani z nadajników naziemnych, ale z przekazu satelitarnego w standardzie DVB-S2. To rozwiązanie wykorzystuje kompresję MPEG-4 podobnie jak nadajniki naziemne.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.